Zvonko Živković

Karijeru je počeo u Galenici, a u Partizan došao 1977. godine. Prvotimac je od naredne, kada je bio jedan od boljih u najlošijoj sezoni u istoriji Partizana. Igrao je u karijeri na raznim pozicijama u timu, od desnog beka i halfa, preko krila do klasičnog špica. Ipak, pozicija veznog igrača, iza napadača, je ona koja mu je najviše odgovarala i na kojoj je pružao najbolje partije. To šetanje od pozicije do pozicije nije dobro uticalo na Živkovićevu karijeru, pa je objektivno postigao manje nego što se od očekivalo s obzirom na ogroman talenat. Naravno, daleko od toga da Živković nije bio odličan igrač, ipak, nema nikakve dileme da je mogao da napravi daleko bolju karijeru. Igrao je za sve reprezentativne selekcije, od pionirske do mlade i olimpijske, a za A reprezentaciju odigrao je 5 utakmica i postigao dva gola, i bio učesnik (nije igrao) Svetskog prvenstva u Španiji 1982. godine. Za Partizan je odigrao preko 200 takmičarskih utakmica i postigao 70 golova, a navijačima Partizana je, bez sumnje, najviše u sećanju njegov ostao 4. gol u čuvenom revanšu protiv Kvins Park Rendžersa. Slika Živkovića u zagrljaju navijača nakon tog gola, jedna je od najčuvenijih i najprepoznatljivijih Partizanovih fotografija 80 - ih godina.

Iz Partizana, Živković je otišao 1986. godine, u slavnu Benfiku, ali se tamo zadržao samo jednu sezonu, nakon koje je takođe jednu sezonu igrao za nemačkog drugoligaša Fortunu iz Diseldorfa, da bi naredne 4 sezone proveo u francuskom Dižonu, u kome je 1991. godine završio karijeru. Ubrzo nakon igračke, započeo je i trenersku karijeru, i to u Zemunu, gde je radio sa mlađim kategorijama. I u Partizanu je obavljao sličan posao, da bi tokom 2005. i 2006. godine bio i selektor omladinske reprezentacije Srbije.

Zvonko Živković je rođen 31. oktobra 1959. godine u Beogradu, sa Partizanom je osvojio dve titule prvaka - 1983. i 1986. godine.